සොබා සොඳුරු සිරි මෙලොවේ... ඔබේ ඇසිනි මා දුටුවේ...

12/26/10

වතුරටද මෙ දෙවල් හේදුනෙ........

එදා මම ටිවි එකෙ මිනිස්සු අඬනවා දකිද්දි මට මෙහෙට වෙලා ඉන්න බැරුව ගියා.  තාත්තායි මමයි අස්සෙන් අස්සෙන් දාගෙන අපි අපෙ ගාල්ලෙ හිටපු හිතවතෙකුගෙ ගෙදරට යන්න ගියෙ. නමුත් අපිට ගාල්ලට යන්න බැරුව ගියා. ඉට පස්සෙ කහව අදුනන කෙනෙක්ව හොයාගෙන ගියෙ. එ මනුස්සයා කහව ජිවත් වුණෙ. එ මනුස්සයගෙ පවුලටම කිසිම කරදරයක් වෙලා තිබුනෙ නැහැ. ගෙවල් දොරවල් නැහැ. මනුස්සයො අසරණ වෙලා එ මිනිස්සුන්ගෙ ඇස් වලල කඳුලූ තිබුනෙත් නැහැ අපිව දකිද්දි එ මනුස්සයා ඇවිල්ලා තාත්තාව බදාගත්තා. මටත් බදාගන්න කවුරු හරි එකෙක් ඉන්නවද කියලා මම වටපිට බැලුවා. කවුරුවත් නැහැ. මට තාම මතකයි පාලම් යටින් මිනි ගහගෙන යනවා. වතුරට කිසිම වෙනසක් තිබුනෙ නැහැ

අපි එද්දි මම දැක්කා සුදු මිනිහෙක් මගෙ මිනිහෙක්ව බදාගෙන.. මගෙ මිනිහගෙ ඇස් වල කදුලු.නටබුන් ගෙය, කඩන් වැටුනු තාප්ප, මගෙ මිනිහා ඇදන් හිටපු අපිරිසිඳු සරම් කොටය.. සුදු මිනිහාගෙ සුදු ඇදුම , තොප්පිය, හැමදෙටම දුක් වෙන මම එදා දුක් වුණෙ මගෙ මිනිහව මට බදාගන්න බැරුව ගියා කියලා. ඌ ගෙ හිත හැදෙන්න වචනයක් දෙන්න බැරුව ගියා කියලා. කොහෙදො හිටපු සුද්දෙක් ඇවිල්ලා මගෙ එකාව බදාගෙන උගෙ හිත හදනවා. . එ දවස් කිපය පුදුම දවස් කිපයක්. මිනිස්සුන්ට කරදර කරන්න බැරි හින්දා අපි එදාම ආපහු ආවා.මිනිස්සු තමන් එක් රැස්කරගත්තු දෙ ගැන හිතාගෙන කොච්චර උඩ ගියත් එයාලට ආපහු පොළවට එන්න ක්ෂනයකින්. ස්භාවධර්මයට අද මිනිස්සු අභියොග කරනවා. අපි මිනිස්සු පුදුම ආත්ම විස්වාසයකින් ජිවත් වෙන්නෙ. නමුත් පුංචි වතුර පාරකට අපි හරි ලොකුයි කියලා හිතන් ඉන්න මිනිස්සුන්ට එදා කරන්න පුළුවන් උන දෙ.

එදා මිනිස්සු අනිත් මිනිස්සුන්ගෙ දරුවන්ව හොරකම් කරා. වස්තුව හොරකම් කරා. මරලා අනිත් මිනිස්සුන්ගෙ දෙවලුත් ගන්න ඇති. වතුර පහර එච්චර ලොකු දෙයක් කරෙ නැහැ නෙද.
මට මතකයි මීට අවුරුදු දෙකකට විතර කලින් සිරස විමර්ෂන එකෙ සුනාමි දවසෙ අතුරුදහන් වුණු දරුවෙකුගෙ තාත්තා කෙනෙක් කතා කරලා " මට මගෙ දරුවා ජිවත් වෙන බව විස්වාසයි, මට මගෙ දරුවාව හොයලා දෙන්න කියලා ඇඬුවා. මගෙ මනුස්සයෙක් මගෙ ඉස්සරහා අඬනවා මගෙ දරුවාව හොයලා දෙන්න කියලා. මම එ අඬන එක බලාගෙන ඉදගෙන බත් කනවා.

අපි මොන බයිලෙ ගැහැව්වත් අපි දන්නවා අපි අතර ඉන්න කිපදෙනෙක් එ සල්ලි වලිනුත් කොටසක් හොරකම් කරා කියලා. එ අයට සුනාමිය වෙස් වලාගත් ආශිර්වාදයක් වුණා. අපිමයි හොරුන්ට මහත්තයා කියලා කතා කරන්නෙ. අපි උන්ගෙන් මොකක් හරි දෙයක් බලාගෙන එහෙම කතා කරන්නෙ.

සමහර අයට මිට හාත්පසින්ම වෙනස් විදියකට ජිවිතයට ආශිර්වාදයක් ගෙනාවා සුනාමිය. තනිකඩව සිටි නාවික සෙබලෙකු සුනාමියට හසුවු තරුණියක්ගෙ ජිවිතය බෙරාගෙන පසුව තරුණියට තමන්ගෙ ජිවිතය බිලි දිලා :D කියලා මම පත්තර කැල්ලක දැක්කා. කොහොම උනත් දහස් ගණනක් වෙන්වෙන තැනකදි හදවත් දෙකක් එකතු විම පුදුම දෙයක්.

සමහර බස් ඩ්‍රයිවර්ලා දෙවිවරු වුනා. රුපියල් 10 හොරකම් කරද්දි තමන්ට කැගගහා බනින මිනිස්සුන්ගෙ ජිවිත පාන්දර 3.30 හෙ ඉදන් බස් එක එලවන ඩ්‍රයිවර් බෙරගත්තා. කොටි ගනන් හොරකම් කරන අසික්කිත හොරුන්ට ' සර් සර් ' කිය කියා කත් අදින මිනිස්සු රුපියල් 3 හොරකම් කරන කොන්දොස්තරට මොන මොන දෙවල් කියලා බනිනවද.

සමහර මිනිස්සු තමන්ගෙ ජිවිතය ගැන නොහිතා අනිත් මිනිස්සුන්ගෙ ජිවිත බෙරගන්න යන්න ඇති. පත්තරවල ගිය කතාවලට වැඩිය ගොඩක් කතා තියෙන්න ඇති. හොද මිනිස්සු ගොඩාක් හැමතැනම ඉන්නවා. එයාලා බොහොම නිශ්ශබ්දව ජිවත් වෙනවා.. කරදරයකදි යක්කු ටික පැනලා නටද්දි එ මිනිස්සු බොහොම රහසින් එකිනෙකාට උදව්කරගන්නවා.

සමහරුන්ගෙ ජිවිතය වතුරෙන් විනාස වුණා...
වතුරෙන් ජිවිතය බෙරාගත් මිනිස්සුන්ගෙ ජිවිත මිනිස්සුන්ගෙන් විනාස වුණා.

ලක්ෂයක් ඉන්න තැන එකෙක් දෙන්නෙක් පිස්සු කෙලිද්දි බොහොම තර්කානුකුලව , විශ්ලේෂනය කරන ආචාරියලා මහාචාරියලා ටොක්ස් දෙනවා එහෙම තමයි සමාජ ව්‍යාප්තිය අරක මෙක කියලා. ඉස්සරාහ ඉන්න ගෙදර ගැනි එකිගෙ දරුවව ගඟට විසික්කරනකම් බලන් ඉදලා පස්සෙ දරු කැක්කුම ගැන කතා කරනවා. තමන්ගෙ ඉස්සරහා ඉන්න මනුස්සයගෙ පපුවෙ ගැස්ම ගැන අදුන ගන්න බැරි මිනිස්සුන්ගෙ ගොඩාක් දෙවල් වතුරට හෙදුනා දො මන්දා.

සුනාමි අවා ගියා. හැමදෙම ගෙනාව, හැම දෙම ගෙනිච්චා. සුනාමි දවස මුලු ලංකාවටම අපුරු දවසක්. එදා හැමදෙම තිබුනා. හැමදෙම හෙදුනා. වතුර පාර ඇවිල්ලා ගියා. මිනිස්සු නියමෙට රැඟුවා, නැටුවා. සමහරු hero ලා වුණා.  සමහරු  zero ලා වුණා.
විශ්ලේෂකයන්, ඇමතියලා, මහත්වරුන් මොන මොන ඉලක්කම් අරන් පෙන්නුවත්, මොන මොන නිති රිති ආවත් හැමදාම සිදුවන දෙ වුනා.

පසුව ලියමි
සුනාමි හිතෙ අමාරුව :D

කස්ටිය