දෙවියන්ගෙන් ඉල්ලන හැමදෙම දෙවියො අපිට දෙන්නෙ නැහැ....

ඉස්සර පොඩි කාලෙ අපි ක්‍රිකට් ගහනවා. ගමෙ සෙට් එකෙන් උසෙන්, ශරිර ශක්තියෙන්, වයසෙන් අඩුම එකා තමයි මම. හැබැයි ශක්තියෙන් අඩු උනාට අත කරකවලා බොලා දාන්න පුළුවන්. අනිත් වුන් දමලා ගහන සෙට් එක. එහෙම බොලා දාන්න පුළුවන් අය එක අතක ඇගිලි තරම් වත් හිටියෙ නැහැ ගමෙ. වයස 12, 13 වෙද්දි මටත් ඔන්න හම්බ වෙනවා පන්දු වාරයක් දෙකක් දමන්න. හැබැයි ඉතින් මෙ වෙලාව පිතිකරුවන්ගෙ පැත්තෙ කස්ටියට ඉතින් රජ මගුල්. අපෙ පැත්තෙ උන් අකමැත්තෙන් මට දෙන්නෙ. මොකද අත කරකවලා බොලා දාන්න පුළුවන් කිපදෙනාගෙන් කෙනෙක් නෙ.. එක හින්දා අනිවා උන්ට මට බොලා දාන්න දෙන්න වෙනවා. ඔන්න පලවෙනි පන්දුව දැම්මා. උඩින් ගිහින් වැටට එහා පැත්තෙ 6 ක්. අපෙ උන්ගෙ මුනවල් රතු වෙද්දි, මට හරි සන්තොශයි. බොලයක් දැම්මනෙ..ක්‍රිෂාන්තය ඌ මට වැඩිය දෙගුණයක් විතර උස එකෙක් වැරදි නැකතක ඉපදිලා අලියෙක් වගෙ ඉන්න එකෙක්, ඌ තමයි බැටා මෙ වෙලාවෙ. දෙවැනි බොලෙටත් මෙකා 6 ගැහැව්වා. දැන් නම් මාවත් රතු වුනා. තුන් වැනි බොලෙටත් මෙකා ගහපි හයක්, අනිත් වුන් මට බනිනවා, ලැජ්ජාව ඔන්න දැන් දෙවියන්ව සිහිවෙනවා

"අනෙ දෙවියනෙ මෙකාව ඉලග බොලෙන් අවුට් කරන්න මම දෙවියන්ට ඉල්ලන දෙයක් දෙනවා "

බොරුවට ටෙනිස් බොලෙට කෙල ගාලා කලිසමෙ අතුල්ලගෙන ඉඹලා දැම්ම බොලෙ. මෙන්න මෙකා එකටත් ගහපි හයක්.

" මොකද්ද දෙවියනෙ කරන්නෙ.. වස ලැජ්ජාව මු බොල හයට ගැහැවුවොත්.. හැබැයි දෙයියනෙ මු මෙකටත් හයක් ගැහැවුවොත් අපහු නම් කවදාවත් වඳින්නෙ නැහැ.. අයෙ ඉතින් මම හිතුවොත් හිතුවාම තමයි "

මෙහෙම හිතින් හිතලා දැම්මා ඉලග බොලෙත්.. ගම කැවා මෙකටත් ගහපි හයක්..
දැන් මගෙ ඇස් දෙකෙන් කඳුලු පනින්න ඔන්න මෙන්න, අනිත් වුන් මගෙ අම්මට තාත්තට බනිනවා. මට කලින් දාපු එකා දමලා ගහන එකෙක් වු ලකුනු තුනයි දිලා තිබුනෙ.. බොලා හතරයි හයෙ එවා හතරයි.

"මෙකෙන් අරුව අවුට් වුණෙ නැත්තම් දෙවියෙක් කියලා එකෙක් නැහැ මෙ ලොකෙ.. අයෙ ඉතින් තොට බැරිනම් හදිස්සියකදි මට උදවු කරන්න තොගෙන් වැඩැක් නැහැ."

එ බොලෙටත් ගැහැවුවා ක්‍රිෂාන්තයා හයක්... එකෙක් හූ කියනවා තව එකෙක් උඩ පනිනවා, මගෙ ඇස් දෙකෙ කඳුලු පනින්න ඔන්න මෙන්න. මට තෙරුනා. වැඩෙ හරියන්නෙ නැහැ දෙවියො ගැන බලන් ඉදලා මම ම මොකක් හරි කරන්න ඔනා කියලා, හිතට හයිය ගත්තා

 " කමක් නැහැ මෙකටත් හයක් ගැහැව්වට.. මම white දාන්නෙත් නැහැ no බොල් දාන්නෙත් නැහැ , අත කරකවලා වෙනදා විදියටම දාන්නවා කියලා. මම එ බොලෙත් දැම්මා එකටත් හයක් ගැහැව්වා.. 

නමුත් හිතට ටිකක් සතුටුයි මොකද මම බලාපොරොත්තු උන දෙ කරා. ගොඩක් අය හිතන් හිටියට හයෙ එවා 6ක් එක දිගට ගැහැව්වෙ යුවරාජ් , එංගලන්තෙ ෆ්ලිංටොෆ්ට කියලා මම දන්න විදියට ක්‍රිෂාන්තය රවාට ගැහැවුවෙ.. එදා මම හැප්පුනෙ මට වැඩිය ගොඩක් ශරිර ශක්තියෙන් වැඩි කෙනෙක් එක්ක. දෙවියන්ගෙන් එදයින් පස්සෙ මම කිසිම දෙයක් ඉල්ලුවෙ නැහැ,

 " අනෙ දෙවියනෙ විභාගෙ පාස් කරලා දෙන්න "
" අනෙ දෙවියනෙ මට අර කෙල්ලව යලු කරලා දෙන්න, මට හොද ජොබ් එකක් දෙන්න, මගෙ රට යන වැඩෙ හරිගස්සලා දෙන්න "  මෙවගෙ දෙවල් ඉල්ලලා වැද වැටෙනවා මම දැකලා තියනවා ඇස් දෙකෙන්ම.

පොඩි කාලෙ අම්මව දැක්කහම " අනෙ දෙවියනෙ අම්මාව සනිප කරලා දෙන්න"
මොන්ටිසොරි යද්දි " අනෙ දෙවියනෙ වැහැලා වෙලට උඩින් වතුර දාන්න මට මොන්ටිසොරි යන්න බැරි වෙන්න "
ඉස්කොලෙ යද්දි " අනෙ දෙවියනෙ මට උණ ගැනෙන්න ඉස්කොලෙ යන්න බැරි වෙන්න"
රොබින්හුඩ් ව වට කරලා මරද්දි  " අනෙ දෙවියනෙ හර්න් ගෙනල්ලා මොකක් හරි බයිලයක් කරලා රොබින්ව බෙරලා මැරියන් ලඟට ගිහින් දාන්න "
කිසිම දෙයක් දෙවියො ඇහැව්වෙ නැහැ.

 උසස් පෙළ කාලෙදි භෞතික විද්‍යාව කරන කාලෙනෙ, දෙයියො කිව්වාහම හිනා වෙන්නෙ කොතනින්ද කියලා දන්නවානෙ... වයසක අයත් එක්කලා තර්ක කරා 

"ආ බාන්න අත්තෙ උබෙ දෙයියට කියපන් මෙච්චර විනාශයක් කරන ප්‍රභාකරන්ව මරන්න කියලා, අකුණක් ගහලා හරි කමක් නැහැ "

ආත්තව ඇඹරුවෙ එහෙමයි..

අයියලත් එක්ක කතරගම ගිහිල්ලා ඔහෙ එ මෙ අත බලන් හිටියා අනිත් වුන් දෙවියන්ගෙන් එව්වා මෙව්වා ඉල්ලද්දි.. එ මැතකදි.
නමුත් මම දැන් නම් පිළිගන්නවා අපිට හැමදෙම බුද්ධියෙන් තර්කයෙන් , ඉන්ද්‍රියන්ගෙන් අල්ලන්න බැරි දෙවල් ලොකෙ තියනවා කියලා,

මගෙ අම්මා හැමදාම මට කියන්නෙ

 " දෙවියන්ට, බුදුන්ට  බය වෙයන් ... උඹලා උගත් වැඩියි.. මම හොඩි පොතවත් නොකියවපු එකි.. මම දෙවියන්ට බයයි "

කෙනෙක් අද මට කිව්වා

 " දෙවියන්ගෙන් ඉල්ලන හැමදෙම දෙවියො අපිට දෙන්නෙ නැහැ...මම එක තෙරුම්ගත්තා ... ඔයත් තෙරුම් ගන්න..."

මම දෙයියන්ගෙ අවුරුදු ගණනාවක්ම මුකුත් ඉල්ලපු නැති එක එයා දන්නෙ නැහැ.
දෙවියො ගොඩාක් කාලයක් මම ඉල්ලපු කිසි දෙයක් දුන්නෙ නැහැ. ඉතින් මම ඉල්ලන එක එදයින් පස්සෙ නතර කරා. මට මනුස්සයෙක් ගෙන් යමක් ඉල්ලන එක ඉට වැඩිය නම්බුයි කියලා මම අදටත් හිතන් ඉන්නෙ. මනුස්සයෙ අසරණ වෙනවා බලන් ඉද්දි මම මැද්දට පැනලා එයාලව බෙරගන්න උත්සහා කරනවා. එ වගෙම තමයි මාව අසරණ වුණ යම් යම් තැන්වලදි  කකුල් දෙකෙ දෙවිවරු කිපදෙනෙක් ඉස්සරහට පැනලා මාව ගොඩට ඇදලා ගත්තු හැටි මතක් වෙද්දි හරිම සතුටුයි, මොකද අනිත් හැමොම දෙවියන්ව හොයද්දි මම දෙවියන්ව ඇස් දෙකෙන්ම දැක්කනෙ කියලා. අපි දෙයියොත් එක්ක සූදූ කෙලිද්දි දෙයියො අපිත් එක්ක සූදූ කෙලිනවා. හිනා යනවා එවා මතක් වෙද්දි.

මම එතනින් ඉගන ගත්ත වටිනාම දෙ තමයි

දෙනවා නම් දෙයක් මනුස්සයෙකුට, ඇස් දෙකට පෙන්න ඉන්න සතෙකුට මිසක්  දෙවියන්ට මගෙන් මුකුත් නැහැ කියලා හිතාගෙන හිටියෙ.... එත් අමතක වුනා දෙන්න මුකුත් දෙයියො දිලත් නැහැ... හා.. හා...

අත්දැකීම් ඇසුරෙන් ශක්තිමත් වීම..

අප ජිවත්විමෙදි අපට හසුවන දැනෙන දැ අප විවිධාකරයෙන් විග්‍රහා කිරිමට කුඩා කල සිටම පුරුදු වි සිටිමු. අප වටා ගොඩ නැගෙන සිද්ධින් අනුව අපගෙ සිත කය වචනයහි හැසිරිම තිරණය කරයි. බොහො මිනිසුන් තමුන් ඇසුරු කරන පරිසරය මත රදා පවතින අතර මින් ස්වායත්තව හැසිරෙන මිනිසුන්ද ඉතාම කලාතුරකින් අප හට හමුවෙ. මෙලෙස පරිසරයෙන් ස්වායත්තව හැසිරිමෙදි ඔහු හො ඇය මගින් සමාජයට ලැබෙන දායකත්වයද අපුරු ගති ලක්ෂන වලින් සමන්විතවෙ. මිනිසුන් අතර ව්‍යවහාරයෙ පවතින " රෑ වැටුනු වලෙ දවල් වැටෙන්න එපා " යන්නද බොහො මිනිසුන් තමන්ගෙ මාර්ගය හසුරවීමට යොදා ගනී. තමුන්ගෙ සැම සියලු දෑ තමුන්ගෙ අත්දැකිම්, පරිසරය මගින් ව්‍යුත්පන්න වන දෑ බව බොහො මිනිසුන්හට සමාජයත් සමග ගැටිමෙදි අමතක වි යයි. මිනිසෙක් තවත් මිනිසෙක් දෙස බලනා ආකරය ඔහුව විග්‍රහා කරනා ආකාරය ද එකිනෙකා කෙරෙහි බලපවත්වන බැඳිමද මත පදනම් වෙ.

බොහොම අතලොස්සක් අධ්‍යාපනය ඔස්සෙ තම මග මෙහෙයවා ඉන් යම් ස්ථාවරත්වයක් ලඟා කර ගනී. බොහොමයක් තම මග අස්ථාවර පවත්වා ගනි. මෙයට " රොලෙ තමයි මෙ ටිකෙ යන්නෙ" ඔහුන් අතර භාවිතාවන ප්‍රසිද්ධ කියමනකි. කෙසෙ වෙතත් මින් තවත් කොටසක් , ඉතාම අතලොස්සක් ලැබෙන අත්දැකිම් සමග ගැටීමෙදි ඇතිවන තත්වයන් ඔස්සෙ තම මග මෙහෙයවනුයෙ සමාජයෙ නිති විරොධි ක්‍රියවන් උදෙසාය. අප කිසියම් කෙනෙකුගෙ ආරක්ෂක වළල්ල තවත් කෙනෙකු අක්‍රමණය කිරිමට සැරෙසෙන විට ඇතිවන තත්වය දෙස මදකට සිත යොමුකරමු. මෙහිද එක රාමුවකදි ප්‍රචන්ඩත්වය ඉස්මතු වනු ඇත, තවත් රමුවකදි පසු බැසිම දක්නට ලැබෙනු ඇත, තවත් රාමුවකදි යටත් වීම ද දකින්න පුළුවන්. ඉහත අවස්ථ කිපයෙදි තමුන් ගන්නා ක්‍රියාමර්ගය බොහො විට රදා පවතිනුයෙ තමාගෙ මනසෙ ඇති බුද්ධිමත් භාවය මතය. මිනිසාගෙ පෞර්ෂත්වය ද බුද්ධිය මත රදා පවතින සාධකයකි. මෙවා සියුම් ව එකිනෙක මත රදා පවතින බැවින් වෙන් කර විග්‍රහා කිරිම අපහසුය. කෙනෙකුට ලැබෙන ඉහත සදහන් අවස්තාවට නැවතත් ඇතිවුවහොත් ඔහු ගන්න ක්‍රියාමර්ගය බොහොවිට කලින් ගන්නා ක්‍රියාමාර්ගයට වඩා ප්‍රචන්ඩත්වය දෙසට යොමු වු එකක් වනු ඇත. මිනිස් මනස ස්භාවයෙන්ම අගතිය කෙරෙහි නැඹුරු වීමෙ ප්‍රවනතාවයක් දක්නට ලැබෙයි.  තමගෙ ගමන් මග සැකෙසෙන ආකාරය තිර්ණය කිමෙදි මෙය ඉතාම වැදගත් සංසිද්ධියකි. 

 අප සැවොම ජිවත් විමෙදි ගන්නා තිරණ , ක්‍රියා පිළිවෙත් තුල දක්නට ලැබෙනා සැකිල්ල මෙතුල දක්නට ලැබෙ. ඔබට , ඔබගෙ පවුලට, ඔබගෙ රැකියාවට යම් තර්ජනයක් එල්ලවිමෙදි ඔබ තුල ඉහත සදහන් ආකාරවලින් එකකින් ඔබව හසුරවනු ඇත. ඔබ එසෙ හැසිරිමෙදි ඔබ තුල පිටින් ඇතිවන ප්‍රවාහය කෙරෙහි ඇතිකරන ප්‍රතිරොධය බොහොවිට ඔබගෙ ශක්තිමත් විම ලෙස කෙනෙකුට අර්ථ දැක්විය හැක. හොදින් හො නරකින් තම අරමුණකෙරෙහි යැමට ඔබ වෙහෙසෙනු ඇත. අත්දැකිම් තුලින් ශක්තිමත් විම යනු සිතෙ දැඩි බවට ලඟා කරවිම යැයි කිසිවෙකු හට වැටහිමට පුළුවන. නමුත් එබ්‍රහම් ලින්කන් චරිතය ගැන සැලකු විට එය නිවැරදි නොවන දෙයකි. නමුත් කඩුවෙල වසන්ත, මොරටු සමන් සැලකූ විට එය නිවැරදිය. ලින්කන් යනු ලැබෙන සියලු දෑ තුලින් බුද්ධිය තියුණු කරගෙන හදවතෙ හැඩය එසෙම පවත්වාගත්තෙකි. කඩුවෙල වසන්ත යනු ලැබෙන දැ මගින් තම හදවතෙ හැඩය වෙනස් කරගෙන එතුල තම හැකියාවන් දියුණු කරගත් කෙනෙකි. තමුනට ලැබෙන අත්දැකිම්වල කටුක ස්භාවය නිසා තම හදවතෙ ඇති තෙතමනය නැතිකර ගැනිම මා බොහො මුල්‍යමය අතින් සාර්ථක ජිවිත වලින් දකින්නෙමි. නමුත් පසුව ඔහුන් නැවත තමාගෙ මුලය සොයනු නියතය.  අද සමාජයෙ මා දකිනා බොහො තැන් වලදි මිනිසුන් අනවශ්‍ය සිද්ධින් උදෙසා එකිනෙකාට විරුද්ධව ප්‍රචන්ඩත්වය මුදාහැර ඇත. බොහො මිනිසුන් ශක්තිය බලය පෙන්විමට ප්‍රචන්ඩත්වය යොදාගනි. අත්දැකිම් ඇසුරෙන්  තමන්ගෙ මාර්ගය සදාගන්නා ආකරය වැදගත්ය. මුදල් සොයනා මිනිසුන් හට මුදල් ලබාගැනිමට සමාජයෙ ඔනැ තරම් ක්‍රම ඇත. ආගම ධර්මය , හෘදසාක්ෂිය මෙවා යම් යම් සීමාවන් තුල තබා ගෙන කටයුතු කිරිමෙන් බොහො තැන් හිදි රැවුලත් කැදත් දෙකම බෙරාගත හැකිය. නමුත් සියල්ලම රැකගත නොහැක. වඩාත්ම සුදුසු දෙ නම් සැම විටම " මගෙ මනස හැසිරෙන්නෙ කොහොමද " යන්න සැම විටම විමසීමයි. කටුක අත්දැකිම් ඇති තැන හදවත් කලුගලක් කර ගැනිම ගඟ දිගෙ පහලට පිහිනීමකි... නමුත් අපට අවශ්‍ය ගඟ හරහා පිහිනීමයි හො එගොඩ විමයි.