යහලුවෙක් තනිකමින්...

සිරකරුවෙක් වෙමි මා - මිහිතලය මත සිටිනා
අහස තුල තරු දිදුලනා - සදවතිය තනියට සිටිනා
දහස් ගනන් අතර මා - සිතුවිලිත් සමග තනිවෙනා...

මට පෙනෙන, මම දකින විදියට තනිකම, විරහව, වේදනාව, රැවටීම,
සොඳුරු අත්දැකීම් මිනිස්සුන් ව තවත් ලස්සන කරන.

වඩාත් ම ලස්සන දේ ගඟ පහලට ගලාගෙන යන එකයි.

ඉහත කවිය මම ලියුවෙ සොදුරු සිතගෙ කවි සංවදයක දී..

මල සහ මුල

පිපෙන්නට වෙරදරන
සුවද මල් කැකුලකට
පිපෙන්නට ඉඩදී
පොළව යට හිදිමි මම

මලත් පලත් ලොවට දී
මුලක් සෙ හිදිමි මම

මලත් නොදනී
කඳත් නොදනී
මුලක් සෙ හිදිමි මම

නිවසෙදි . පෙරයම 1:15 25/11/2009

මම නවතිමී

එක්ව ඇවිදින්නට
පෙරුම් පිරූ මට
තනිව ඇවිදින්නට
සිතට කිසි දුකක් නැත.

මා නැවතුනෙ - ඔබ නිසාවෙන් බව
ඔබ ඉගිලයන්නෙ - මා නිසාවෙන් බව

ඔබට නවතින්නට -කීම මට නොහැකිය
හැති වැටුනු විගසම - ඇවිද ආපසු එන්න.

නිමක් නැති ගමනක - එක මංසලකි අද
හෙටත් තව තැනකදී - අපිත් මුන ගැසෙනු ඇත

නිවසෙදි . පෙරයම 1:15 25/11/2009

වෙන්වීම........

ඔබ දුන් පොරොන්දුව මතකෙට නැගෙ අද
මා දුන් පොරොන්දුව අමතක නොවිය මට
ඔබ හා බැඳුනු එ මිහිරැති අතීතෙට
සමු නම් නොදෙමි මම දිවි ඇති තුරාවට

අල්ලා ගෙන දැත් නිල් වන් අහස යට
තෙපලු වදන් සිහිවෙයි තනී වු සිතට
ඇද මතකයෙන් ඔබෙ හසරැලි හදවතට
සිත හඬගසයි ආපසු එන තුරාවට

යෙහෙළිය....

නිහඬව ගලා බැස යන නදියක අසල
නිසලව බලා හිදිමින් මගෙ සිත සසල
පාලුව මකා දම මීන් හදවත ඇතුල
යෙහෙළිය සොය පීනමී සමුදුරු පතුල


නිවසෙදි . පෙරයම 1:20 19/11/2009

දුක හා සතුට…..

සිනහව අතරින් මතු වු කදුළැලි...
තවමත් මගෙ හද තුල ය.
දුකක් නැත.. මට කිසි දුකක් නැත..
එ දුක් කඳ තුල සතුට පිරි ඇත….

හිස් අතින් අවෙමි…
හිස් අතින් යන්නෙමි…
අතරමග එකතු කල දෑ…
මම ඔබට දෙන්නෙමි….

අඳුර ඇත්නම්. එතන එළිය ද
අඳුර නැත්නම් එළියක් ද නැත…
ක්ෂිතිජයට ඉමක් ඇත…
හැගිම් ද නිමක් නැත…..

ගඟක් නම් එය…
පහළට ගලනු ඇත….
එ ගලන අතරමග…
ගල්පරයක ගැටෙනු ඇත..
සිනහා පොකුරු පිපෙමින්…
පරව යනු දැක
මා ගතෙ ඩා බිදු
ඔබ හා සිනසෙනු ඇත…
ඔබත් එවිට හිනැහෙනු දැක…
මා ද සතුටු වනු ඇත........................................................ නිවසෙදි . පෙරයම 2:45 18/11/2009

අම්මා.......

මගෙ ලොවට
හිරුත් නුඹ්යි…
සදුත් නුඹ්යි…
තරුත් නුඹ්යි…

මතකයි මට අකුරූ කෙරූ හැටි
මතකයි මට සිහින පෙවු සැටි
නිදි මතයි මට.. නිදිමතයි…
කො නුඹෙ ලය….
නිදන්නට මට.. නිදන්නට…

උපන් දා සිට
ඇති දැඩි කර
බඩ දුක් ගිනි විද
මා හට කැවු පෙවු මගෙ අම්මා….
නුඹෙ ඇසින් බිමට
කදුළූ හෙලු දා….
මතකය තවම මට…

කිසිවක් අමතක වි නොමැත
නුඹෙ හද විදි දුක් කද
නිවිමට නොහැකිය මට
අසරණය මම අසරණය
නුඹ පෙවු දහම් කද
වළකවයි මගෙ සිත………………… නිවසෙදි . පෙරයම 2:18 17/11/2009

ඔබ හා මම.....

යන්නම් ඇතට …
නොපෙනෙනා දුරකට….
ඔබගෙන් වෙන්වි…

එය ඔබට සුවයක් නම්..
එයද මට සැපයකි…

බිඟු රැන් පෙළ..
ගුම්.. ගුම්.. නදින් ..
මල් වලට ලංවි...
රහස් කොදුරා…
රොන් ගන්නාසෙ..
මමද ඔබෙන් ගත්තෙමි..
ජිවිතය…

මා කිසිවක් රැගෙන ආ බව දනිමි.
එය කුමක්දයි යන්න නොදනිමි.

මතකයන් සිතට කොදුරා
රහසක් මුමුනයි.
ඔබ හා ගෙවුනු අතිතය..
හදවත සිතුවම් කරයි.
කියන්න නැවතත්..
අවසරද මට
ඔබෙන් සමුගන්න. ………………………………………………………. නිවසෙදි . පෙරයම 1:40 17/11/2009