මට රස්සාවක් හොයලා අපෙ තාත්තා..............

මම මිට දවස් කිපයකට පෙර මාගෙ තාත්තා විසින් දෙන ලද ලියුමක් කඩා බැලුවෙමි. එහි තිබුනෙ මා රජ‍යෙ ඉහල මණ්ඩලයක ඉහල තනතුරක් සදහා පුහුණු විමට මා තොරාගෙන ඇති බවය. මා මගෙ අධ්‍යන වැඩකටයුතු නොකරන අතර තුර යම් සුලු සුලු කාර්යන් කර මගෙ යහලුවන් තිදෙනා සමග පසුගිය මාස තුනක් තුල රුපියල් 80 000 හරි හම්බ කරගත්තෙය. තිදෙනා අතර බෙදිමෙන් මට රුපියල් 30000 ක් පමණ ලැබුනි. මෙම මුදල් රැස් කිරිම තුල තිබුනෙ මාගෙ හා මගෙ මිතුරන්ගෙ දාහඩියයි. මෙම මුදල මගෙ ජිවන රටාව අනුව ඉහටත් උඩින්ය. වඩාත්ම සතුට ගසක් සිටුවා පොෂනය කර එහි පල නෙලා විකීනිමයි. සමාජය සාධාරන උනි නම් අප තුන් දෙනාගෙ අදායම 120 000 ක් පමන වෙන්නට තිබුනි.
මෙ අතරතුර මා ව්‍යාපාර කටයුත්තකටද අතගැසුවෙය. මෙහිදි ද මාගෙ මුලික අරමුන වුයෙ ලාබය ට වඩා වෙලදපොල හා සැපයුම් කරුවන් ඇතිකර ගැනිමයි. එය තුලිනුත් යම් ලාබයක් ලැබුනද වාගාවෙන් තරම් සතුටක් නොලැබුනෙය. මෙ සියලු කරුනු නිසා ඉතාම සතුටෙන් සිටි මට ඉහත සදහන් කල ලිපියද ලැබුනි.

යහලුවන් සමග කතා කිරිමෙදි ඔහුනට එවැනි ලිපියක් නොලැබුනු බවත් දැනගන්නට ලැබුනි.මා මෙ ගැන තවදුරටත් කරුනු සොයා බැලිමෙදි අනාවරණය වුනු කරුනු අනුව මා හට මෙම ලිපිය ලැබි ඇත්තෙ මගෙ පියානන් පළාතෙ ප්‍රසිධ්ද, ප්‍රබුද්ධ,සත්ගුණවත් කැබිනට් නොවන ඇමතිවරයෙකු ලාවා කෙරුනු ඉල්ලිමකට අනුවය. මෙම අවස්තාව මම මගහැර ගත්තෙමි. මක් නිසාද මා හට සල්ලි හම්බ කිරිමට අවශ්‍යනම් එ සදහා බොහො මාර්ග තිබුනත් මා හට දෙශපාලුවෙක් ගෙ පන්දමක් අවශ්‍ය නැත. මා ඉගෙනගත් විෂය ද එයට අදාල නොවෙ. තම තමුන්ගෙ ගොල බාලයන් සුදුසුකම් රහිත පෙන්දන් රජයෙ ඉහල තැන් වලට රිංගා උන් යටතෙ උගතුන්ට කටයුතු කිරිම මට නම් මහා ලැජ්ජාවකට කරුනකි. එවැනි සුදුසුකම් රහිත පන්දමෙකු යටතෙ කටයුතු කිරිමට වඩා දාහඩිය මහන්සියෙන් බයිසිකලයක් පැදගෙන ගොස් මාලූ ගෙනල්ලා විකුනන ඇලඩින් මාමා(මාලු මාමා) කරන වැඩෙ කිරිම මට හිතට නියම සතුටක් දනවයි.

දවස් ගනනක් තිස්සෙ අගොස්තු, සැපතැම්බර් මාස වල ගිනි අවුවෙ උදලූ තල රැගෙන කල දෙ බොහොමත් වටිනබවත් එවැනි දෙවල් තවදුරටත් සිදුනොකරන මෙන් මම තත්තා හට කියුවෙමි. ගොඩක් හරි හම්බ කරනවට වාඩා ටිකක් හම්බකර එය පුහු ආටොපයන්ට වියදම් නොකර හරියට වියදම් කිරිම මා ඉටා ඉගෙන ගත්තෙ 11 වසරෙ දරකපන්නා ඉංග්‍රිසි පාඩමෙදිය. අවශ්‍යතාවයන්, ආසාවන් සංකිර්ණ වෙත්ම තරගයට බැස දිවිම නුවනට හුරු ක්‍රියවක් නොවෙ. රජය විසින් නොමිලේ අධ්‍යාපනය දුන් පසු නැවතත් ඉට සරිලන වැටුප් සහිත රස්සාවක් ලාබා දෙන එක රජයෙත් යුතුකම නොවෙ. රටෙ උගත් පිරිස ප්‍රායොගික ලොකයෙ අත්දැකිම් එකතු කරගත් පසු රැකියා අවස්තා ඇතිකල යුතුය. එයට ප්‍රාග්ධනය ලබාදිමට බොහො ආයතන ඇත. මෙහිදි යම් අනතුරුදායක බවක් තමුන් කරමත පැටෙවෙනු ඇත. රැකියාවක් කිරිමෙදි ඇතිවන ස්ථාවර භාවයට වඩා මෙහිදි ලැබෙන තෘප්තිය වැඩිය. තමුන් ගන්නා තිරණ වල නිවැරදි භාවය තමුන්ගෙ පැවැත්ම රදා පවතිනු ඇත.