ප්‍රාර්ථනා..............

ජිවිතෙ දුෂ්කරම කාලෙදි...අමාරුවෙන් ඇවිදිද්දි මගෙ ලඟ හිටියා යහලුවෙක්. එයාගෙ නම නුවන් සමිර සිල්වා. එ යහලුවා මට කරපු කියපු දැ මට තෙරුම් යන්න ටිකක් කල් ගියා. එ යහලුවට මට ස්තුති කරන්න බැරුව ගියා. නමුත් මෙ ලඟදි දවසක එයා මට කතා කලා. එ වෙලාවෙ මුනට මුන නොබලා උනත් මම කිව්වා... යහලුවා  උබ වගෙ යහලුවෙක් මට ඉන්න එක මගෙ තියන ලොකු වාසනවාක් කියලා. නුවන් එයගෙ කරදරයක් මාත් එක්ක කියලා නැහැ කවදාවත්, නමුත් එයාගෙ තියන කරදර ඔක්කොම එයගෙ මුහුනෙන් කියවන්න පුළුවන්. මගෙ යහලුවා ගොඩයන්න ඔනා.

එ වගෙම තමයි මට ඉගෙන ගන්න උදව් කරපු යහලුවා. අඛිල රංගන.. එයා කොළඹට පන්ති එනවා. මම තාත්තාගෙන් සල්ලි ඉල්ලන්න බැරි හින්දා එන්නෙ නැහැ. එයා එක එක සර් ලගෙ ප්‍රශ්න අරන් එනවා. අපි දෙන්නම අදටත් හොදම යහලුවො, එයාට ත් පුංචි පුංචි කරදර තියනවා.. බ්ලොග් එකෙ ඉන්න යහලුවොත් යම් යම් කරදර වලින් ඉන්නෙ. හිත් වෙදනාවෙන් ඉන්න අයත්, සුඛ වෙදනා වෙන් ඉන්න අයටත් එක්කලා ම මගෙ හිතෙ කවි තුනක් ඇදුනා.එ හැම කරදරයක් ම නැති වෙන්න කියලා කවි ටික කියවලා කොහොමද කියලා කියන්න..............

අහස් කුසෙන් වැහි වැටුනා පොළොව දනී..
නුඹෙ   හිතින්   හෙලූ  කඳුලු   දෑස       දනී..
පායා  එන   සදවත   ලොව    එළිය     දුනී..
වැහැපන්  හෙටත්  වැහැපන්  මල් වලාවනී..

රිදුන   කෙනෙකුගෙ   සිත    පාරන්න     එපා
දැවෙන කෙනෙකු හට දුක් ගිනි දෙන්න  එපා
වැටුනු කෙනෙකු දෙස නොබලා යන්න  එපා
තබන   අඩිය    ආපස්සට    ගන්න          එපා

දුකෙන්  පෙළෙන  හද   සිත්  සුව පත් වෙවා
දැසින්  වැටෙන   කඳුලැලි   බිඳු   මල් වෙවා
ඔබෙ දහා දියෙන් එ මල් පොදි තෙත් වෙවා
ජිවන    සුවඳ   දස   අත    සිත   පැතිරෙව්වා

පින්තුරයෙ:- දවසක් පන්සල ඉස්සරහ ඉන්නකොට තිබුන ලස්සන හැන්ඳැවක්.. මගෙ LG ෆොන් එකෙ ලියාගත්ත