සෝම හාමුදුරුවො සහා මගෙ රට.......

''ගංගොඩවිල සොම හාමුදුරුවොලු බණට එන්නෙ.. "

මම සත පහකට ගනන් ගත්තෙ නැහැ...කර කර හිටපු වැඩේම කරනවා.

''නියමෙට බන කියනවා බන් ඇඬෙන්න.. උඹ උගෙ බණක් අහලා නැහැනෙ''
මට හිනා ගියෙ නැත්තෙ.. අපේ ගැන්සියෙ හිටපු උන් සාමන්‍යෙන් කොච්චර පංසල් පල්ලි ගියත් ඔනා කෙනෙකුට කතා කරන්නෙ මෙහෙමයි. මම එදා එ බණට ගියෙ නැහැ. ඉට පසු කිපවතාවකදිත් අපේ නගරයට සෝම හාමුදුරුවෝ වැඩියත් මම එක බණක් ඇහැව්වෙ නැහැ. පාසලට වැඩියා  සීල ව්‍යාපාරයෙ යෙදි හිටපු අයට බණ දෙශනා කරන්න.. එ වේලාවෙත් මම කොහාට හරි මඟහැරියා. එ  2002 දි විතර. කැම්පස් එකෙ මුල් මාස දෙකෙදි තුනෙදී මට ගොඩක් ජිවිතෙ ගැන කල කිරිම් ඇති වුණා. මම ධර්මය හොයන්න ගත්තා. එක එක සයිට් වල. ඔන්න ඔය යන අතරතුරෙදි තමයි සෝම හාමුදුරුවන්ගෙ පළවැනි බණ මගෙ කණට වැටුණෙ. එ තමයි ''සතර අගති''

චන්දා දොසා බයා මොහා - යොධම්මං අතිවත්තති
නිහියති තස්ස යසො - කාල පක්ඛෙව චන්දිමාති...

ඔන්න ඔය ගාථාව තමයි එ දේශනාවට අරමුණු වෙන්නෙ. මම හරිම ආසවෙන් ඉට පස්සෙ බණ අහන්න ගත්තා.. සොම හාමුදුරුවන්ගෙ හඬ එකතුවක් හදාගත්තා.එ ඔක්කොම බණ ඇහැව්වත් කවදාවත් පල්ලියකට, පල්ලියේ දෙවියන් වහන්සෙව යදින පුදන කෙනෙක් කෙරෙහි වෛරයක් ඇතිවුණෙ නැහැ.. කතොලික , මුස්ලිම් යහලුවො වෙනදා මෙන් ඇසුරු කරා. මම ගොඩක් සන්තොස වුනා මම බෞද්ධ පවුලක ඉපදිලා තියන්නෙ ලොකුම වාසනාවකට වෙන්න ඇති කියලා. මම සංසාරෙ, සංසාර පුරුදු කියන දේ ගැන විස්වාස කරනවා.
සොම හාමුදුරුවො එයාගෙ අන්තිම දෙශනාවෙදි ප්‍රකාශ කරා මෙහෙම.

'' මෙ අවසන් ඉල්ලිම වශයෙන් අපි කීපදෙනෙක් අපවත් වෙමු. අපවත් කරන්න නම් ලැහැස්ති වෙන්නෙ.. සාසනෙ නාමයෙන් අපි කිපදෙනෙක් අපවත් වෙමු. අතීතයෙත් අපවත් වුණානේ.. එහෙමනෙ රැකගෙන ආවෙ... එහෙම නම් ඉතින් , එතකොට එකෙන් පාඩමක් ඉගෙනගෙන එක්කො පැනලා දුවයි ඔක්කොම.. නැත්තම් අපෙ මල මිණිවලට උඩින් එගොල්ලො ඉදිරියට එවි.. ඔය දෙකෙන් එකක් වේවී.. එ ටික හොදට සිහියෙ දරාගන්න..''

සෝම හාමුදුරුවො අපවත් උනා. අපවත් කරාද.. අපවත් වුණාද...  යන්න මට වැඩක් නැහැ.. දැන් උන්වහන්සෙගෙ හුස්ම ටික ගිහින් කය අළු වෙලා ඉවරයි. අපිට ආපහු මුකුත් නැහැ මෙ එකතුකරගත්තු හඬපටි ටික විතරයි තියන්නෙ.අවුරුදු 60 ගානක් මෙරට පාලනය කරපු පාලකයො, වරින් වර මතු වුණ විප්ලවවාදියො, කථිකයො, එයාලා කරපු කියපු දෙවල් ගැන මම ඉතාම සුළුවෙන් පොත පතින් කියවලා තියනවා. හාල් වලින් මිනිස්සුන්ව බය කරා, ඔන්න යුද්දෙ  කියලා මිනිස්සුන්ව බය කරා, ඔන්න ද්‍රොහියො කියලා මිනිස්සුන්ව බය කරා. හැමදාම  එකම දෙ කරෙ. අපි හැමදාම මේ නාඩගම දිහැ බලන් හිටියා. අදටත් .. නිල් පාට, කොල පාට, රතු පාට...
'' තට්ටයො පාර්ලිමෙන්තුවට එන්න අරගෙන.. ගණයි පංසල් වලට වෙලා දෙන දෙ කාලා බීලා ඉන්න බැරුව.. මගුල් අහනවා පාරවල් ගානෙ.. '' මෙ වචන මගෙ කන්දෙකට වැටිලා තියනවා 100 මොරටුව කොටුව බස් එක ඇතුලේ.
තමන්ගෙ ආගමට වැඩිය තමන්ගෙ පක්ෂෙ හැමතිස්සෙම අපෙ බෞද්ධයින්ට ලොකු උණා නෙද..
මම නම් නියම බෞද්ධයෙක් නෙමෙ. මට බැහැ මම නියම බෞද්ධයෙක් කියලා කියන්න.මම ගොඩක් උත්සහා කරනවා හොද මනුස්සයෙක් වත් වෙන්න.. අරක්කු ටිකත් බිව්වත් බලන්නෙ කාටවත් කරදරයක් නොවි පැත්තකට වෙලා ඉන්න. කුණුඇල ඇරියාවගෙ කට බස බස ගාලා පිටවෙන වචන... එ අස්සෙන් ප්‍රොසෙසර් එක වැඩ කරනවා .... අර වචනෙන් අරයාගෙ හිත රිදුනද... මෙ වචනෙන් මෙයාගෙ හිත රිදුනද....

සෝම හාමුදුරුවො ඉවරයි.. අපිට බැහැ .. බොරුවට සොම හාමුදුරුවන්ව උඩ දාගන නටන්න යන්න එපා.. ජිවත් වෙලා ඉන්න වීරයින්ට ගෞරව කරන්න.. විරයෙක් කියන්නෙ වීරයෙක්... වීරයා හැමතැනදිම වීරයා. දෙශපාලනය කියන්නෙ බෞද්ධයින්ගෙ විෂයක් නෙමෙ. බෞද්ධයො දෙශපාලනය ගැන කතා කරන්නෙ නැහැ..
''මහණනි මට කරන උතුම්ම පුජාව ප්‍රතිපත්ති පුජාවයි '' බුදුහාමුදුරුවන්ගෙ වදන්..


මිය ගිය මිනිස්සු වෙනුවෙන් කඳුලු තොරණ් බලුප්.. පුජා එපා.. උන් වහන්සෙ දේශනා කරපු අඩි පාරෙ යන්න.... පුළුවන් නම්.. මන්දා මට නම් යන්න බැහැ.. හැබැයි ට්‍රයි එක ෆුල් ට්‍රයි එකක් දෙනවා.. මනුස්සයෙකුගෙ කැඩිච්ච බිදිච්ච හිතක් අල්ලන් .. '' උඹ හරි වටින වැඩක්නෙ කරෙ, නියමයි මචන්.. උඹව දකින එක සතුටක් මට..''.. එ වගෙ වචෙනෙකින් සංග්‍රාහා කරන එක ඇරෙන්න වෙන දෙයක් කරන්න අමාරුයි.

රටයි ජාතියයි .. ආගමයි ගැන මට හිතන්න ඔනා නැහැ..එව්වා ගැන හිතන්න නායකයො ඉන්නවා.. හැමදාම ජාතික අයිටිඑන් නාලිකාවල අපි දකිනවා බෞද්ධ නායකයින්ව. බෞද්ධ සංගම් වල සභාපතිලා, ලේකම්ලා කුලල් කාගන්න හැටි.. එකිනෙකාව මරාගන්න හැටි පාර මැද්දෙ.. මිනි මරුවන්ව රට පැටෙවෙන හැටි...අපෙ ප්‍රතිපත්ති හදන තිඹිරිගෙය ඇතුලෙ අවජාතකයින් නටද්දි , උන් රටෙ වැදගත්ම පරමාදර්ශයන් වෙන නිතීය, ආගම මෙහෙම විනාස කරද්දිත් සද්ද නොකර කටවහාගෙන ඉන්න එක තවත් එක වැදගත් සාධකයක් මම බෞද්ධයෙක් කියලා ඔප්පුවෙන.
බෞද්ධ හදවතක තියන සරල, සංසුන්නිහඬ බව විඳින බෞද්ධ හදවත් ලංකාවේ හැම තැනම බොහොම දුකසේ උනත් ජිවත් වෙනවා ඇස් දෙකෙන් දකිද්දි හරිම සතුටක් හිතට. එ මිනිස්සු තමයි මෙ රට මෙහෙමවත් ලස්සනට ඇදගෙන යන්නෙ.. මෙ රට මෙහෙම පවතින්නෙ ජනාධිපතිලා, ආර්තික මාහාචාරියලා ගෙ තිරණ හින්දා නෙමෙ...අවංක මිනිස්සු ටිකක් හරි තමන්ගෙ රාජකාරිය අවංකව කරන හින්දා..
මෙ වගෙ නිවට නින්දිතයො රැගුම් රඟන රටක ඉදන් මම මගෙ හිත සංතොසයෙන් ගෙනියන්න පුළුවන් හැමදෙම කරන්වා.. චොදනා නැහැ.. ඔයාලට පුලුවන් තරමක් ඔයාලා අරන් යන්න.. මම මට පුලුවන් තරමක් එකතු කරගන්නවා.. මම බලන්නෙ ගෙනියන්න පුළුවන් දෙවල් එකතු කරගන්න..