අපි අපෙ වටෙ ඉන්න මිනිස්සුන්ට සලකන්නෙ කොහොමද එ මිනිස්සුත් අපිට එ වගෙ සලකනවා. කොච්චර නපුරු කෙනෙකුට උනත් ආදරෙන් මල්ලි, නංගි කියලා කතා කරොත් එ පැත්තෙනුත් ටික දවසකින් අයියෙ තමයි අහන්න හම්බ වෙන්නෙ. දැන් මම මෙ කියන්න හදන කථාවත් මෙ වගෙ දෙයක්.. අපි ජිවිතෙ ඉගෙන ගන්න දෙවල්..
අපෙ ගෙවල් පැත්තෙ ඉන්න පොඩි උන් මාව දකිද්දි බය වෙලා දුවනවා. හිනා වෙද්දි පෙනෙන බුලත් කහට තියන ඉස්සරාහ දත් හතරයි, මුණෙ තැන් තැන් වල වැවිච්ච රැවුල් ගස් ටිකයි දැක්කහම මට උනත් දුවන්න හිතෙනවා. ඉතින් මුකුත් නැහැ වටෙ පිටෙ ගෙවල් වල ඉන්න මිනිස්සුන්ටත් හරිම ලෙසියි.. පොඩි ලමයව කන්න දෙන්නෙත්, නාවන්නෙත් හැම වැඩක්ම කරගන්නෙ, මගෙ නම් මතක් කරලා..." ඔන්න පුතෙ රවා මමා එනවා, ඉක්මනට එන්න බයියන් කන්න " , " මොන්ටිසොරි ගිහිල්ල ඇඬුවොත් රවා මාම ගිලියි".. පාරෙ යන්න ලැජ්ජාවෙ බැහැ.. වැටවල් වල එල්ලිලා ඉන්න පොඩි උන් දුවලා ගිහිල්ලා පිටිපස්සෙ හැංගෙනවා. ඔය යකෙකුට වත් බය නැහැ කියලා ඉන්න පොඩි උනුත් බය වෙනවා.... කමක් නැහැ පොඩි එකෙක් වත් හැදෙනවානෙ කියලා හිතන් මම උන් ව බය කරනව.
" මගෙ දත් රතු වෙලා තියන්නෙ අම්මලා තාත්තලා කියනදෙ අහන්නෙ නැති ලමයින් ව ගිලල. මෙයා නම් හොදට කියන දෙ අහනවා වගෙ "
ඉතින් මෙහෙම කිව්වහම මම එ ගෙදරින් යන කම් ඌ ඉතින් සුවච කිකරු පැටියා... හැබැයි මුන්ට ටිකක් තෙරෙන වයසට ආපුහාම ඉන්න ඔනෙ නැහැ. ගල් වලිනුත් ගහලා දුවයි.
අපෙ ගෙවල් පැත්තට අලුතෙන් ආව පවුලක් අම්මයි ,තාත්තයි, පුතයි, දුවයි..දුවට අවුරුදු 8 යි.. අපි සෙල්ලම් කරන තැන ට ඉස්සරහා ගෙදර.. හරිම හිත හොද , අහිංසක පවුලක්. තාත්තා මට රවා මල්ලි කියලා කථා කරන්නෙ, පුතා මට රවා අයියෙ කියලා කථා කරන්නෙ. හැබැයි මෙ පුංචි පැංචී නම් ටිකක් නෙමෙයි හොදටම දරුණුයි. කොච්චර දරුණු කෙනෙක්ද කියතොත් මට හිතාගන්නවත් බැරුව ගියා පුංචි කෙනෙක් මෙච්චර නපුරු වෙන්නෙ කොහොමද කියලා. එයගෙ දෙමව්පියො හරිම අහිංසක, නිවිච්චි , සංසුන් ගති පැවතුම් තියන්නෙ, අයියත්(පුතා) එහෙමයි, මෙ නංගි පැංචා විතරක් නපුරු ගති පැවතුම්. ටිකක් කල් ඉද්දි මට තෙරුනා ලමයගෙ පුංචිම වයසෙ මොකාක් හරි ලොකු මානසික පිඩනයක ඉදලා තියනවා කියලා. මම ඉතින් එ අයියගෙන් නිකමට ඇහැව්වා. අවුරුදු දෙකෙ තුනෙ කාලෙදි පැංචිට මොකක් හරි ලෙඩක් දුකක් හැදුනද ටිකක් බරපතල කියලා.
එ අයියත් පුදුම වෙලා කිව්වා
" ඔව් මල්ලි මෙයා ගොඩාක් පුංචි කාලෙ මෙයාට හුස්ම ගන්න බැරි පපුවෙ අමාරුවක් හැදුනා, ඉස්පිරිතාලෙ මාස ගානක් ඉදලා ඔපරෙෂන් කරලා තමයි ඔහොම ඉන්නෙ. "..
මම ගත් කටටම කිව්වා
" බය වෙන්න එපා අයියෙ පැංචිට අවුරුදු 16, 17 වෙද්දි ඔය දරුණු ගතිය මග හැරිලා යයි " .
මමත් පටන් ගත්ත හිමිට කිට්ටු කරන්න.. මුලින්ම මට එ ගෙවල් පැත්තෙවත් එන්න දුන්නෙ නැහැ. කොටුවක් අරන් ගහලා එලෙව්වා. පස්සෙ පස්සෙ මම වතුර ටිකක් ඉල්ලන මුවවෙන්, ටික ටික ලං වුනා. ඉතින් සෙල්ලම් කරන්න ටික වෙලාවකට කලින් ගිහිල්ලා කවියක් දෙකක් තාලෙට ගයන්න පුරුදු කරලා සෙල්ලම් කරන්න යනවා. යද්දි මෙ පොඩි එකී කැගහනවා
"යන්න එපා.. මම තාත්තව එවන්නෙ නැහැ සෙල්ලම් කරන්න, ආපහු අනිත් දවසෙ එන්න එපා අපෙ ගෙවල් පැත්ත පළාතෙ "
මෙ ලඟදි කොල්ලෙක් මොනවහරි කියලා, මෙ පැංචි ගහලා පැන්සලෙන් ඇනලා, තුවාල කරලා. අම්මට ඉස්කොලෙට අඬගහල කියලා තියනවා.
මෙ දරුව දක්ෂයි, බුද්ධිමට්ටමත් හොදයි, කවිත් තාලෙට ගායනා කරනවා, පුංචි ගණන්නුත් හොදට හදනවා,චිත්‍රත් අඳිනවා හොදට. එයා මට එවා ගෙනත් පෙන්නනවා. මම ලස්සනයි කියද්දි මෙයා කියනවා " බොරු කියන්න එපා මට නම් මෙවා කැතයි ". එයා මොන දෙ කලත් සැහෙන්නෙ නැහැ. මට මෙක මීට වඩා හොදට කරන්න තිබුනානෙ කියන හැගිම එයා මට පෙන්නනවා.
ඉතින් මෙ ලඟදි දවසක මම හැන්දැවෙ එයාලගෙ ගෙවල් පැත්තෙ ගිහිල්ලා එ කට්ටියත් එක්ක කතාවක් දාගෙන ඉදලා පැංචිගෙ පොත් පත් ටිකත් බලලා එන්න හදපුවහම මෙ පැංචි අඬන්න ගත්තා.
"රවා අයියට යන්න දෙන්න එපා " කියලා හයියෙන් මම ලඟට දුවගෙන ඇවිල්ල ඉනෙන් බදාගත්ත. මට දැන් කඳුලු පනින්නත් ඔන්න මෙන්න. මමත් ඉතින් හිමිට දන ගහලා කිව්වා.
"පැංචියෙ මම ගියොත් නෙ ආපහු එන්නෙ, අපෙ අම්මත් බය වෙලා මාව හොයනවා ඇති. මම ගිහිල්ලා එන්නම්, අම්මට කියලා හරිද, අපි චිත්‍ර අදිමු, පාටකරමු , මම ඔයාට කවිත් කියලා දෙන්නම් කියලා.. ඉතින් එ එයාගෙ තාත්තත් ඇවිල්ල කෙල්ලව තුරුල් කරගෙන ඉද්දි මම එන්න ආවා. මුකුත් නැහැ වැට පාස් උනා විතරයි මගෙ ඇස් දෙකට කඳුලු ඇවිල්ලා..
පුංචි දරුවො.. ආදරෙ හොයනවා හොයනවා හම්බ වුන තැන එකතු කරගන්නවා. මම පුංචි කාලෙ කිපදෙනෙකුට "තාත්තෙ" කියලා තියනවා. දෙන්නෙකුට " අම්මෙ" කියලා තියනවා. එ අම්මාවයි තාත්තවයි දකින්න නැතුව. පුංචි දරුවෙකුට ලොකු පිඩනයක් හම්බ වුනාහම එ දරුවා එක පෙන්නනෙ එක එක ලක්ෂන වලින් එක මගෙ ජිවිතෙනුත් මම දකිනවා. ආදරෙ අඩුවෙන් හම්බ උනු මිනිස්සු දන්නවා එකෙ තියන වටිනාකම. එක හින්දා එ මිනිස්සු තමුන්ට හම්බ වුන් පොඩි දෙයත් බෙදලා දානවා. එක බෙදන්න, බෙදන්න එයාලගෙ හිත් වල තියන දෙ අඩු වෙන්නෙ නැහැ වැඩි වෙනවා මිසක්. හරිම පුදුම ගණිතයක්, මම ඉගෙන ගත්තු දෙවල් වලින් නම් පැහැදිළි කරන්න බැහැ මෙක. හදවතින්ම ආදරෙ දුන්න හම හදවතෙ තියන ආදරෙ වැඩි වෙනවා. හරිම පුදුම දෙයක් නෙද..
.jpg)
